Een kind achter laten in de auto

Afgelopen week gingen mijn moeder en ik s'avonds naar de Karwei. Wij parkeerden onze auto op een parkeerplaats naast een andere auto. In de auto naast ons zaten twee kinderen in hun zitje met de gordel om. Achter in de auto zat een peuter van ongeveer 2 jaar, en voor in een baby van ongeveer 5 maanden. De ouders van deze kinderen waren waarschijnlijk uitgebreid aan het winkelen.

Ik vind niet dat je je kinderen in de auto moet achterlaten en zeker niet als ze nog zo jong zijn en het buiten donker is. De kinderen zitten wel in hun zitje met een gordel om, maar ook dan kan er iets gebeuren. Ik zou mijn kind nooit in de auto achterlaten ook al is het maar voor een half uurtje.

Wat vinden jullie hier van? Zou jij joun kind in de auto achterlaten?

Minder kans op overgewicht na borstvoeding

Borstvoeding kan overgewicht bij kinderen helpen voorkomen, althans
volgens een aantal onderzoekers. Zij onderzochten een groep van
32.000 kinderen. Zij bepaalden bij deze kinderen de lengte en het gewicht en legden vast hoe lang de kinderen borstvoeding hadden gekregen. Bij de groep van kinderen met borstvoeding was minder vaak sprake van een ernstig overgewicht. Het risico op overgewicht zou 30% kleiner zijn. Bij de interpretatie van het onderzoek was rekening gehouden met het geboortegewicht, geslacht en sociale status. Maar daar kunnen nog geen definitieve conclusies worden getrokken. Dit heeft te maken met het feit dat bij de groep van kinderen zonder borstvoeding mogelijk nog andere negatieve factoren een rol kunnen hebben gespeeld.

Kinderseksualiteit

Wij zijn begonnen met een werkstuk, en over een paar weken moet je een power-point presentatie houden aan andere klasgenoten. Het werkstuk gaat over kinderseksualiteit.


Bij een goed contact met de ouders, kent de baby al vanaf de geboorte sensualiteit. Als je blote baby's streelt, ervaart hij dat de huid het grootste genotorgaan is van de mens. Rond een half jaar ontdekken baby's hun geslachtsorganen min of meer toevallig.
Peuters worden zich al meer van hun eigen lichaam bewust. Zo rond de twee of drie jaar ontdekken de kinderen de lichamelijk verschillen tussen mannen en vrouwen. Ook gaan ze spelenderwijs bij leeftijdsgenootjes kijken. Zo doen op de W.C. bijvoorbeeld elkaars broekjes naar benenden en ontdekken de verschillen.
Peuters en Kleuters kunnen net als baby’s masturberen. Dan gaat het meer om de ervaring en het spel. Dit kan tot een orgasme leiden. Ongeveer de helft van de kinderen tussen twee en vier is heel actief en masturbeert vaak.

Hadden jullie gedacht dat een Baby, Peuter, of Kleuter al seksualiteit heeft?

Zo denk ik er nu over ‘’Rug- of buiklig’’

woensdag 24 oktober heb ik mijn mening gegeven over rug- of buiklig. Ik ben nog steeds van mening dat ruglig beter is dan buiklig.


Maar sommige baby’s zullen het fijn vinden om op hun buikje te liggen, ik vind dat je dat gerust kunt doen maar daarbij wel toezicht houdt. Buiklig is immers ook goed voor de motorische ontwikkeling.

En natuurlijk is het goed om de 10 tips in de gaten te houden, deze tips zouden wiegendood kunnen voorkomen.

Beertje Bol

Beertje Bol hield erg van eten,
alles propte hij in zijn mond
En je zult het vast wel weten,
daarvan werd hij heel erg rond

Het beertje kon niet stoppen
dikker en dikker werd Beertje Bol
Toen hij terug liep om te rusten
paste hij niet meer in zijn hol

Beertje Bol snapte er niets van
hij wilde slapen in zijn bed
Daarom heeft de mama Beer
zijn bed maar buiten gezet
Nu ligt Beertje Bol te rusten
buiten het warme berenhol
Met buikpijn van al het eten,
wat een domme Beertje Bol

Mama Beer ging met hem praten
en zei: ‘’Stop je buikje niet zo vol,
want dan kun je weer gezellig
bij ons wonen in het berenhol’’

Beertje Bol wilde niets liever,
wilde die grote buik wel kwijt
En na weken sporten en lijnen
werd zn velletje weer wijd

Hij ging voor de grot staan,
ja hoor, hij kon weer in het hol
Nooit zou hij meer teveel eten
Dat wist hij zeker, die Beertje Bol

Rug- of buiklig

Sommige baby's keren zich zelf om in buiklig. Dit kan je voorkomen door je baby te laten slapen in een trappelzak en met een fopspeen in zijn mondje. Zorg ook voor een harde matras, zodat wanneer baby toch op zijn buik draait hij niet met zijn mondje en neusje in de zachte matras verdwijnt. Bij oprispingen in ruglig zal de baby zich niet vlugger verslikken dan wanneer hij op de buik zou liggen. Zelfs voor een zieke baby, is rugligging de beste houding. Hoofdje en gezicht blijven minder bedekt dan bij buiklig, waardoor de koorts vlugger verdwijnt.

Mijn mening is dat de ruglig meer voordelen heeft dan de buiklig. Het gezichtje blijft vrij zodat de baby makkelijker kan ademen. Ik heb op internet gelezen dat de sociale ontwikkeling van de baby bevorderd. In ruglig ziet/hoort een baby veel meer geluiden, kleuren, beweging, lachende gezichten uit de omgeving en zal dus ook sneller reageren.

10 Tips om wiegendood te voorkomen:
-Rook niet tijdens de zwangerschap
-Rook niet in de buurt van je baby
-Leg je baby op de rug te slapen
-Zorg dat baby niet te warm ligt
-Leg je baby te slapen in een trappelzak
-Vermijd hoestmiddelen met kalmerende werking
-Geef borstvoeding als dat mogelijk is
-Geef je baby een fopspeen bij het slapen
-Voorkom langdurige visites met je baby
-Deel deze tips ook mee aan iedereen die tijdelijk de oppas van je baby waarneemt.

Wat is volgens jullie de beste manier om een kind veilig te laten slapen? Rug-of buiklig?
Zijn jullie het met mij eens om het kind op de rug te laten slapen, of denken jullie hier toch anders over?

Zo denk ik er nu over ''Babymassage''

Twee weken geleden heb ik mijn mening gegeven over babymassage's.
Ik ben eigenlijk niet van mening veranderd want, ik denk nog steeds dat het vertrouwen tussen moeders/vaders en het kind versterkt.

De massage zou veel voordelen kunnen hebben voor ouders

- Met een huilbaby
- Baby's hebben met veel buikkrampjes
- Waarvan de baby onrustig is
- En voor conveuse baby's

Ik had benoemd dat leidsters één keer per week een massage zouden kunnen geven om de relatie tussen leidster en baby te versterken. Maar ik ben van mening veranderd omdat ik denk dat leidsters daar toch weinig tijd voor hebben. Ik zou er in mijn BPV plek wel achterkomen en het zou leuk zijn om toch misschien te zien dat leidsters er wel tijd voor hebben.

Babymassage

Babymassage is een bijzondere manier om elkaar te leren kennen. Zonder woorden leren we de

taal van de baby te verstaan, "lichaamstaal". In de eerste negen maanden van zijn leven is dit de enige taal die de baby spreekt. Door goed naar de reacties van de baby te kijken, leert de ouder intuitief aanvoelen wat hij nodig heeft. Door in aandacht aanraken leren de ouders hun kind beter begrijpen en te respecteren. Op deze manier wordt de basis van het vertouwen hebben in elkaar versterkt. Vertrouwen en veiligheid geven gaan samen. Het maakt dat het kind opgroeit tot een stevige, onafhankelijke persoonlijkheid.
Deze massagevorm is geschikt voor alle moeders/vaders met baby's. Daarnaast is ze goed bruikbaar bij baby's die veel huilen, buikkrampjes hebben, onrustig zijn, zich overstrekken en couveuse baby's.

Mijn mening is dat de massage erg goed is voor baby's. Door regelmatig de baby te masseren, leer je je kind beter kennen, en waardoor je dan beter kunt inspelen op de behoeftes van de baby. Ik denk dat de meeste ouders dit positief ervaren, want ze bouwen een bijzondere band op met het kind.
Misschien zouden leidsters in een kinderdagverblijf één keer per week een massage kunnen geven om de relatie tussen leidster en kind te versterken. Of is dit iets persoonlijks?
Wat vinden jullie hiervan?

Gastles BSO

dinsdag 2 oktober,

Vandaag werd er een gastles gehouden door Dehdere Kleinepunte. De gastles ging over een BSO waarin zij werkt. Met een diavoorstelling ging ze ons haar verhaal vertellen en laten zien.Ze vertelde dat er veel vooroordelen zijn over de BSO zoals, dat de kinderen vaak humeurig zijn of brutaal omdat het oudere kinderen zijn. Maar ze vertelde ons dat dat niet zo was in een BSO. Maar er waren juist heel veel voordelen van het werken in een BSO zoals, geen luiers verschonen, minder verzorging, en daardoor heb je meer tijd om leuke dingen te doen met de kinderen.Kinderen in de BSO zijn al heel zelfstandig ze smeren hun brood zelf, strikken hun veters zelf, doen zelf hun jas aan, gaan zelf naar de toilet. De kinderen mogen zelf kiezen wat ze willen gaan doen daarom ziet elke dag er anders uit, ook voor de leidsters want die weten nooit wat er gaat gebeuren.Ze doen er verschillende soorten activiteiten zoals; zagen, touwspringen, schilderen, spelen in de zandbak, zonnebaden, kletsen, dansvoorstelling. Op een BSO moet het zo leuk en gezellig mogelijk zijn, de kinderen hebben de hele dag al op school gezeten en kunnen zich hier lekker uitleven en ontspannen.De leidsters halen de kinderen zelf op van school onderweg kletsen ze samen, en met binnenkomst gaan ze met z’n allen wat eten en drinken.In de vakantietijden op de BSO waar mevrouw Dehdere Kleinepunte werkt werken ze met thema’s. Soorten thema’s: carnaval, sinterklaas, film middag, ziekenhuis.Ze proberen de vakantie zo leuk mogelijk voor de kinderen te maken en houvast voor de leidsters.

Dromen

Vergeleken met volwassenen dromen baby’s heel veel! Volwassenen verkeren 20 procent van de slaaptijd in de droomslaap (= remslaap, gekenmerkt door de zeer snelle oogbewegingen: Rapid Eye Movements). Zeven maanden na de conceptie bestaat 80 procent van de slaaptijd van de foetus uit droomslaap, bij de geboorte is de helft van de slaaptijd droomtijd, en wanneer de baby ongeveer zes maand oud is droomt hij een derde van zijn slaaptijd. Wat baby’s dromen en of zij op dezelfde manier dromen als ons is niet gekend. Wel vertonen hun oogbewegingen en hun hersenactiviteit tijdens de droomslaap hetzelfde patroon als een dromende volwassene.

Bron: www.babyclub.be

Prikkelbare baby's en hun ouders

De ouders
Bijna alle ouders van prikkelbare kinderen ervaren problemen in de omgang met hun kind. Ze voelen zich vaak onmachtig, willen heel graag hun kind helpen, maar weten niet de goede manier te vinden. Allerlei goed bedoelde adviezen van mensen in hun omgeving, het consultatiebureau, de huisarts en/of de kinderarts hebben niet of onvoldoende geholpen.
Een kind met prikkelbaar gedrag vraagt veel energie van u, als ouder. U bent bij wijze van spreken 24 uur per dag met uw kind bezig. Als u inderdaad vrijwel continu per dag met uw kind bezig kunt/wilt zijn dan kan het dus zijn dat uw kind niet (veel) huilt, maar als u niet zou reageren op uw kind dan zal het waarschijnlijk wel veel huilen.

De kinderen
Prikkelbare kinderen worden vaak huilbaby's genoemd. Ik spreek liever niet van een ‘huilbaby’ omdat u dan vaak alleen maar aan het huilen van uw kind denkt terwijl een zogeheten ‘huilbaby’ naast het huilen nog meer laat zien. Bovendien spreekt men binnen de medische wereld van een ‘huilbaby’ als een kind meer dan 3 uur huilt per dag, voor meer dan 3 dagen per week en voor meer dan 3 weken lang. Alsof u zich dan pas zorgen moet/mag gaan maken. De hoeveelheid huilen is voor mij absoluut niet van belang. Voor mij is van belang dat u vragen hebt over de omgang of verzorging van uw baby.

Kinderen met prikkelbaar gedrag laten vaak het volgende zien:

• onregelmatig slapen en drinken. Ze hebben vaak hazenslaapjes van een half uur of korter. Vaak is er geen enkel ritme in hun drinken waardoor u als ouder, zeker bij borstvoeding, snel gaat twijfelen aan de voeding (meestal onterecht). Veelal drinken ze vaak en kleine beetjes en drinken ze onrustig.


• niet op eigen kracht in slaap kunnen komen en/of zichzelf uit de slaap houden of wakker maken door maaiende armpjes.

Deze kinderen hebben een verstoord slaap-waakritme. Hierdoor krijgt u een oververmoeid kind. Slaaptekort en dus oververmoeidheid heeft als gevolg:
-veel jengelen
-veel huilen
-onrustig gedrag
-ontevreden
-overactief
-continu aandacht vragen, zichzelf niet kunnen vermaken

Vaak laten prikkelbare kinderen ook het volgende zien:
-spugen
-last van darmkrampjes
-overstrekken
-snel van emoties wisselen
-moeilijk te troosten

Wat je zegt, moet je doen

De straf waarmee je dreigt, moet je ook kunen uitvoeren. Moeder en zoontje zijn neergestreken op een terras. Moe van het winkelen, hebben ze trek in een ijsje. Moeder bestudeert de kaart, zoonlief vermaakt zich intussen met het schoppen tegen het tafeltje. „ Schei eens uit met schoppen Thijs”, verzoekt moeder. Thijs schopt door. Moeder lijkt zich in te houden, ze doet in ieder geval of ze niets in de gaten heeft. Thijs echter is op oorlogs­pad en schopt nog wat harder. Het tafeltje staat nu gevaarlijk te wiebelen. „ Als je nu niet ophoudt, ga ik weg en dan laat ik je hier midden in de stad achter”, dreigt moeder. Thijs is hele­maal niet onder de indruk van dit dreigement. Integendeel. Hij haalt uit en geeft zijn moeder een ferme klap: „ Stoute ma­ma!” Moeder kijkt beschaamd om zich heen. „ Dat doet ie an­ders nooit”, verontschuldigt ze zich tegen de andere mensen op het terras. In een poging de situatie te redden, bestelt ze snel het ijsje dat Thijs aanwijst.Ouders vermanen hun kinderen. De één doet dit de hele dag door, een ander slechts een enke­le keer. Daarmee geven ze hun kinderen de grenzen aan van hun gedrag. Niet doen, hou op, schei uit. Tot hier en niet verder. Regels doen geen zeer, een kind gedijt het beste als hij weet waar hij aan toe is. Structuur door ouders aangebracht, brengt rust in het ingewikkelde kinderleven. Bovendien kan een kind zijn eigen gedrag vaak niet beoordelen omdat het het overzicht nog mist. Om de naleving van regels te bewaken, belonen en bestraffen ouders hun kinderen. Een knuffel of een snoepje als hij iets doet wat vader of moeder bevalt. Geen televisiekij­ken of vroeg naar bed als hij over de schreef gaat.Ook de moeder van Thijs waarschuwt dat hij bezig is de regel te overtreden, de grens te overschrijden. „ Schei eens uit met schoppen.” Als Thijs de waarschuwing van zijn moeder ne­geert, reageert zij met het dreigen met straf. „ Anders laat ik je achter in de stad.” Hier gaat het mis. Een kind begrijpt dat de­ze moeder de straf niet gaat uitvoeren. Natuurlijk laat ze Thijs niet achter. Haar dreigement is loos alarm, deze moeder kan nooit doen wat ze zegt. Bovendien staat deze straf in geen ver­houding tot het vergrijp. Voor schoppen tegen een tafeltje is een veel mildere straf op zijn plaats, bijvoorbeeld: „ Anders eten we geen ijs, want zo heb ik er geen zin in.”Thijs heeft door dat zijn moeder geen straf gaat geven en probeert uit waar de grens van zijn gedrag dan wel ligt. Hij geeft haar een klap, nu moet zij wel reageren. Ook dit abso­luut onacceptabele gedrag van Thijs wordt niet bestraft. Sterker, moeder be­loont het met een ijsje. Daarmee geeft ze het signaal af naar haar kind dat zijn ge­drag oké is, dat zij het ac­cepteert.Ouders dreigen vaak met straffen die ze vervolgens niet ( kunnen) uitvoeren. „ Als je niet snel stil bent, zet ik je hier op de rijksweg uit de au­to.” „ Als je dit niet opeet, krijg je de hele week geen eten meer.” „ Als je niet doet wat ik zeg, ga ik een andere mama voor je zoeken.”Goedgelovige kinderen schrikken zich eerst drie slagen in de rondte. Na drie keer dit soort dreigementen te hebben ge­hoord, is de schrik er wel af. Dan lacht een kind zijn ouders vierkant uit, want dat doen ze toch niet. Het ongewenste ge­drag wordt dan niet gecorrigeerd. De grenzen van gedrag niet bewaakt. Het kind kan zijn gang gaan. Het is zijn ouders de baas.Hetzelfde geldt voor dreigementen die op zich redelijk zijn, maar die uiteindelijk niet worden waargemaakt. Bovenstaande moeder had Thijs kunnen zeggen dat ze geen ijs eten als hij niet ophoudt met schoppen. Was hij doorgegaan en moeder had uiteindelijk toch ijs besteld, dan had het dreigement even­eens geen enkel effect gehad.Ouders moeten wel doen wat ze zeggen, anders nemen kinde­ren een loopje met hen. Als ze steeds hun dreigementen niet uitvoeren, kunnen ze beter ophouden hun kinderen terecht te wijzen. Een kind leert er dan enkel van dat het niets uitmaakt of het nu luistert of niet.Ouders moeten vooraf goed overwegen of ze dreigen met straf en zo ja, met welke straf. Ze moeten die dan ook werkelijk uit­voeren als hun kind niet wenst te doen wat ze vragen.

Uit: De Twentse Courant Tubantia, vrijdag 17 augustus 2007

Hallo allemaal!

Dit is mijn weblog.

Veel lees en kijk plezier.

Groetjes, Robin